DZIEŃ GÓRNIKA I NAFTOWCA; BARBÓRKA
Piątek, 03-12-2010 Opublikował/a: Urząd Miasta
Liczba wyświetleń: 5402Następna
PDF
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
DZIEŃ GÓRNIKA I NAFTOWCA; BARBÓRKA
Górnictwo polskie – to nie wyblakłe karty historii. To aktualnie prowadzona w nowoczesnych kopalniach eksploatacja surowców energetycznych – węgla kamiennego i brunatnego, gazu ziemnego i ropy naftowej, surowców metalicznych – rudy miedzi i srebra, cynku i ołowiu, surowców chemicznych – soli kamiennej i siarki, a także surowców skalnych – kamieni drogowych i budowlanych, kruszyw naturalnych, piasków, surowców ilastych, kaolinowych, glin, gipsów i anhydrytów oraz wielu innych, w tym wód leczniczych, mineralnych i termalnych. Wielkość rocznego wydobycia kopalin stałych sięga w Polsce 340 mln ton. Ze złóż na terenie naszego kraju pozyskiwane jest 5 mld m3 gazu ziemnego, co pozwala zaspokoić ponad 30% zapotrzebowania. KGHM „Polska Miedź” S.A. jest jednym z największych producentów miedzi i drugim producentem srebra w świecie. Rozwój budownictwa i drogownictwa – tak niezbędnych współczesnej Polsce – byłby niemożliwy bez odpowiedniej bazy surowcowej zlokalizowanej na terenie kraju.
Godłem górników są:
młotki górnicze od roku 1928 które zostały zaprojektowane przez Stefana Majewskiego.
Pyrlik i żelosko. Po polsku perlik i żelazo
Barwy górnictwa to: zielony (świat przyrody) czarny (ciemne podziemne kopalnie).
Patronką górnictwa jest: św. Barbara która żyła w III wieku w Nikodemi była uczona przez nauczycieli prywatnych, pod pretekstem budowy łaźni Barbara zbudowała w wieży kaplicę katolicką za co w wieku 36 lat była ścięta przez ojca. Drugą patronką górników jest św. Kinga. Kinga to córka króla Węgier która w wianie otrzymała zupę solna w Wieliczce.
AGH w Krakowie powstałą w 1919. górnictwo jest najstarszą formą działalnością człowieka.
Dyplom magistra inżyniera górnika można uzyskać na trzech uczelniach w Polsce:
Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie,
Politechnice Śląskiej w Katowicach
Politechnice Wrocławskiej (na Wydziale Górniczym).
Istotnym elementem kształcenia przyszłych inżynierów górnictwa jest przekazywanie tradycji tego szlachetnego zawodu. Obowiązek wychowania młodzieży w tym duchu spoczywa obecnie niemal wyłącznie na szkołach i uczelniach górniczych. Podkreślenie szczególnego i godnego szacunku charakteru zawodu górniczego stało się obecnie szczególnie ważne, ze względu na funkcjonujące w społeczeństwie błędne wyobrażenie o górnictwie. Podczas studiów studenci poznają historię górnictwa i tradycje zawodowe w ramach przedmiotu „Podstawy Górnictwa”. Znacząca część wykładów poświęcona jest m.in. zagadnieniom znaczenia górnictwa w dziejach rozwoju cywilizacji, historii rozwoju techniki eksploatacji górniczej (przez wieki będącej jednym z najważniejszych źródeł postępu technicznego), dawnym ośrodkom wydobycia i kształcenia, wreszcie genezie wolnego zawodu górniczego i przywilejom „wolności górniczej”.
W 1526 pierwsze prawo górnicze zatwierdzono przez Księcia składa się z 72 paragrafów określono prawa i obowiązki górników. Od XIV w węgiel kamienny na Dolnym Śląsku, w XVIII w wydobywano węgiel na skalę przemysłową w Krakowie i Zagłębiu Dąbrowskim.
Górnictwo na ziemiach polskich
a) kolebką górnictwa jest zagłębie rud żelaza pomiędzy Kielcami a Radomiem VII w. p.n.e. do IV w n.e.
b) kopalnia soli w Wieliczce i Bochni (czynna przez 1000 lat po dzień dzisiejszy)
c) kopalnie złota w 1962 została zamknięta kopalnia złoty stok na dolny Śląsku ale obecnie odnaleziono tam jeszcze żyły złota i dąży się do tego aby znowu rozpoczęła swoją działalność np. kopalnia złota w Złotoryji
d) kopalnie srebra i ołowiu XIII w Sławków koło Kielc, Tarnowskie Góry, Olkusz
e)kopalnie ropy naftowej i gazu ziemnego w XIV w Bytomiu zostały wydane przepisy prawne dotyczące kopalnictwa przez księcia opolskiego Jana który później założył osadę zwaną obecnie Tarnowskie Góry
Wielką rewolucją w górnictwie było wynalezienie prochu strzelniczego oraz skonstruowanie maszyny parowej w 1769.
Legenda o Świętej Barbarze
Świętą Barbarę uważa się za jedną ze Świętych Wspomożycielek, pomocnych przy konaniu i prowadzących do Boga. Z czasem przyjęli ją za swą patronkę ludzie wykonujący niebezpieczne zawody: marynarze, artylerzyści, a przede wszystkim – górnicy.
Święta Barbara była córką bogatego i wpływowego kupca, poganina, który za wszelką cenę chciał uchronić ją przed chrześcijaństwem. Barbara jednak potajemnie uczestniczyła w spotkaniach niewielkiej grupki chrześcijan. W związku z tym, ojciec wybudował warowną wieżę, w której uwięził Barbarę. Kontaktować mogli się z nią jedynie nauczyciele. Jeden z nauczycieli nawrócił Barbarę i w tajemnicy przed rodzicami przyjęła chrzest, wyrzekając się dotychczasowych bogów i bogactw ojca. Dziewczyna postanowiła poświęcić się Chrystusowi. Mimo gróźb ojca i dotkliwych kar ze strony ojca, Barbara trwał w swojej wierze Po pewnym czasie dziewczyna wydana została władzom i skazana na śmierć przez ścięcie mieczem.
Według tradycji, poniosła śmierć męczeńską z rąk swojego ojca w roku 306. Legenda głosi, że męczeństwu towarzyszyły cuda – w nocy miał ją odwiedzić Chrystus, zaleczyć jej rany i udzielić Komunii Św. Natomiast ojciec po zabiciu córki został porażony piorunem.
W Polsce, najstarsza rzeźba przedstawiająca jej postać pochodzi z 1689 roku i zachowała się w kopalni soli w Wieliczce.
Kult świętej Barbary, dziewicy i męczennicy, rozwijał się od VI wieku. Cesarz wschodnio-rzymski Justynian I Wielki sprowadził wówczas relikwie świętej Barbary do Konstantynopola, gdzie w późniejszym czasie wzniesiona została świątynia pod jej wezwaniem. Obecnie, część relikwii znajduje się w skarbcu bazyliki świętego Jana na Lateranie w Rzymie oraz kościele Najświętszej Marii Panny w Transportinie, w Neapolu.
W Polsce, pierwszy kościół ku czci świętej Barbary wystawiono w 1262 roku w Bożygniewie koło Środy Śląskiej.
Źródło: http://www.swiatecznie.pl/grudzien/dzien-gornika-i-naftowca-barborka.html