Rocznica zatopienia kutra K-18 "Bryza"
Wtorek, 17-08-2010 Opublikował/a: Urząd Miasta Liczba wyświetleń: 1616
Następna
PDF
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
Rocznica zatopienia kutra K-18 "Bryza"
16 sierpnia ubiegłego roku o godz. 12.00 przy "Małej Plaży" w Helu został zatopiony kuter łącznikowy K-18 "Bryza". Prace wykonało Bałtyckie Przedsiębiorstwo Nurkowe "EXPLORER" z jednostki M/Y "Nurek Hel".
K-18 "Bryza" była kutrem pasażersko - łącznikowym projektu 772, budowany w latach 1961-69 w serii 51 jednostek dla Marynarki Wojennej ZSRR. Jedna jednostka została wcielona do polskiej Marynarki Wojennej jako K-18 "Bryza". Rok wodowania 1964, data podniesienia bandery to 10 stycznia 1965 r. Pierwszym dowódcą kutra został starszy bosman Czesław Kowalski. Jest to starsza siostra jednostek szkolnych MW wybudowanych w latach siedemdziesiątych, którymi były OORP: ELEW, KADET, PODCHORĄŻY. "Bryza" służyła w 43 dywizjonie pomocniczych jednostek pływających w Helu w 9 flotylli Obrony Wybrzeża. W czasie swojej służby wykazała się dzielnością morską skutecznie dostarczając pocztę i zaopatrzenie na okręty znajdujące się na morzu podczas ćwiczeń. Jej zadaniem było także przewożenie pasażerów na trasie z Helu do Gdańska, Sopotu i Gdyni.
Budowa: Gdańska stocznia Rzeczna w Gdańsku - Stogi
Wymiary: długość: 28,82 m; szerokość: 6,2 m; zanurzenie: 1,85 m
Napęd: 2 silniki wysokoprężne "WOLA" o mocy 300 KM
Prędkość: 11 w
Zasięg: 1100 Mm
Załoga: 11 osób
Wyporność:135 t
Na podstawie uzyskanej z Archiwum Państwowego w Gdańsku dokumentacji technicznej bliźniaczej jednostki ORP Kadet, możemy odtworzyć wyposażenie kutra jak i normy w jakich została wybudowana również Bryza. Oto fragmenty z formularza taktyczno – technicznego omawianej jednostki:
Załoga kutra składała się z 11 ludzi: Dowódca kutra, dwóch sterników, trzech motorzystów, dwóch radiotelegrafistów, kucharza i dwóch marynarzy. Kierowanie kutrem wykonuje się ze sterówki. Widok ze sterówki zapewnia podejście kutra do niskich przystani, a także dobrą widoczność do przodu.
Kształt kadłuba wypornościowy z rufą krążowniczą i wychyloną do przodu dziobnicą oraz znacznym wzniosem pokładu. Kuter może przewozić pasażerów w tym celu zabezpieczono 28 miejsc siedzących na kanapach, składanych ławkach, w tylnim pomieszczeniu nadbudówki. W dolnym pomieszczeniu nadbudówki liczba siedzących miejsc na kojach i ławkach 24. Razem możliwa ilość miejsc siedzących dla pasażerów 52.
Stateczność i niezatapialność kutra będzie zapewniona dla wszystkich wypadków eksploatacyjnego załadowania przy symetrycznym i niesymetrycznym zatopieniu jednego dowolnego przedziału, przy tym stateczność awaryjna i wysokość burty uszkodzonego kutra będą odpowiadać wymaganiom przepisów zabezpieczenia niezatapialności statków Rejestru ZSRR 1962r. dla statków pasażerskich.
Kadłub:
Kadłub kutra zbudowany jest z sześciu bloków złożonych z sekcji płaskich i przestrzennych.
Wiązanie kadłuba ustalono według Przepisów Klasyfikacji i budowy morskich stalowych statków Morskiego Rejestru ZSRR 1956r. dla klasy P4/I C dla statków o nietypowych wymiarach i ograniczonym zasięgu pływania. System wiązań – poprzeczny. Odstęp między wręgowy 500 mm. Kadłub całkowicie spawany. Jako zasadniczy materiał zastosowano stal okrętową siemens-martenowską w gatunku ST 41 atestowaną przez Polski Rejestr Statków.
Dno za wyjątkiem rejonu od 2-7 wręgi (zbiornik wody) jest pojedyncze na całej długości statku. Kadłub kutra podzielony jest na sześć wodoszczelnych grodzi umieszczonych na 2, 7, 16, 23, 31, 43 wręgach rozciągających się od dna do pokładu. Stępka płaska na całej długości statku o wymiarach 1300 x 8 mm. Blachy dna na całej długości statku i blachy burtowe w części rufowej grubości 6 mm a w obrębie wzmocnienia przeciwlodowego grubości 7 i 8 mm.
Stępka przechyłowa o wymiarach 300 x 8 mm, wzmocniona przyspawanym na krawędzi prętem o średnicy 20mm.
Nadbudówka spawana rozciąga się od 5 – 40 wręgi. Sterówka o kształcie opływowym konstrukcji spawanej. Maszt przeznaczony jest do zamontowania na nim świateł sygnalizacyjnych, anten oraz podnoszenia sygnałów flagowych. Maszt konstrukcji kratowej, spawany z rur z hydronalium. Na wysokości podstaw znajduje się rejka dla flag sygnalizacyjnych. Na maszcie umiejscowione są światła nawigacyjne oraz światła sygnałowe.
Kabina dowódcy kutra:
Łóżko, stół z półką i szafka dla sejfu, blat pokryty unilamem w kolorze seledynowym, szafa ubraniowa, krzesła półmiękkie. Umywalka fajansowa, lustro z półką dla przyborów toaletowych. Długość koi 1900 mm. Meble drewniane politurowane. Umywalka i okna posiadają zasłony. Materac koi i fotel pokryte są „EPINGLE” w kolorze zielonym.
Nad półką lampa. W kabinie przewidziano uchwyt do karafki i szklanki, głośnik i zegar morski.
Napęd:
Do napędu statku przyjęto dwa silniki wysokoprężne pracujące każdy na swej linii wałów poprzez przekładnie redukcyjno-nawrotną. Odprowadzenie spalin przez tłumiki i rury wydechowe do komina. Sterowanie silników – odległościowe ze sterowni – przy pomocy serwomotorów serwomotorów systemu przekładni liniowych. Maszynownia usytuowana jest w części środkowej statku pod pokładem głównym pomiędzy wręgami 23 i 31. Szyb maszynowy przechodzi przez pokład, sterówkę i zakończony jest kominem. Śruby napędowe – trzyskrzydłowe, wykonane z mosiądzu manganowego w gatunku „MM55”, wytrzymałości na rozrywanie Rr > 45 kg/mm2.
http://www.k18bryza.helonline.pl/
Tak wyglądało zatopienie "Bryzy" rok temu
Dziś zatopiona "Bryza" stanowi atrakcję turystyki wrakowej w Helu. Jest bardzo licznie odwiedzana przez nurków, którzy to bardzo chętnie korzystają z jej podwodnych uroków.
Następna
PDF
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
