Święto Wojsk Łączności i Informatyki.
Poniedziałek, 18-10-2010 Opublikował/a: Urząd Miasta Liczba wyświetleń: 1212
Następna
PDF
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
ŚWIĘTO WOJSK ŁĄCZNOŚCI I INFORMATYKI
Święto wszystkich łącznościowców zostało ustanowione na pamiątkę nawiązania w 1558 r. pierwszego stałego połączenia pocztowego pomiędzy Krakowem i Wenecją.
Wojska łączności i informatyki są przeznaczone przede wszystkim do zapewnienia organom dowodzenia możliwości sprawnego kierowania wojskami. Aby zrealizować te zadania wojska łączności i informatyki wykorzystują potencjał telekomunikacyjny kraju, istniejącą infrastrukturę telekomunikacyjną oraz jednostki i pododdziały wojsk łączności. Ważnym obecnie zadaniem jest także wspomaganie informatyczne procesów decyzyjnych. W strukturze organizacyjnej wojsk lądowych występują pułki dowodzenia, bataliony dowodzenia oraz pododdziały dowodzenia i łączności jednostek rodzajów wojsk. Stacjonarną infrastrukturę telekomunikacyjną wojsk lądowych tworzy kilkadziesiąt garnizonowych węzłów łączności różnej wielkości.
Wojska łączności i informatyki stanowią priorytet w osiągnięciu zdolności do pełnego współdziałania z odpowiednimi służbami i środkami w armiach NATO.
Tradycje znaczącego rozwoju wojsk łączności sięgają drugiej połowy XIX wieku, która charakteryzowała się burzliwym rozwojem techniki, w tym także techniki wojskowej.Już pod koniec lat 50., gdy wynaleziono telegraf elektryczny, natychmiast wprowadzono go do wyposażenia wojsk. Większą uwagę na rozwój łączności zaczęto zwracać pod koniec wieku. Telefon, telegraf oraz radiotelegraf można było wykorzystać w ewentualnym konflikcie zbrojnym. Dowodzący zrozumieli, że dobrze zorganizowana łączność będzie miała decydujące znaczenie w odniesieniu zwycięstwa. Ten, do którego szybciej dotrą informacje, na przyszłym polu walki będzie miał znaczącą przewagę. Dlatego też w chwili wybuchu I wojny światowej wszystkie jej strony miały już zorganizowane wojska łączności, które wyposażano w najnowocześniejszy sprzęt.
Wojska łączności Wojska Polskiego zorganizowano według wzorów, z którymi zetknęli się oficerowie pełniący służbę w armiach państw zaborczych lub polskich formacjach wojskowych. Tworzono je praktycznie od podstaw. Brak było zarówno dobrej jakości sprzętu, jak również przygotowanych kadr. Wojska łączności swoimi korzeniami sięgają do Legionów Polskich z 1914 roku.
Odzyskanie niepodległości w 1918 roku przyczyniło się do powstania wojsk łączności II Rzeczypospolitej. W początkowym okresie pododdziały wojsk łączności powstawały, tak jak większość jednostek owego czasu, żywiołowo. Rozpoczęto także organizowanie szkolnictwa łączności. Lata 1919-1921 stanowiły w tej dziedzinie niezwykle ważny okres. To wówczas rodziła się koncepcja kształcenia kadr dla potrzeb tego rodzaju wojsk. Wojska łączności miały również znaczny wkład w odniesienie zwycięstwa w bitwie warszawskiej. Zapewniły dowodzenie wojskami, a także umożliwiły kierowanie ogniem artylerii zgromadzonej na przedpolach Warszawy. Po zakończeniu działań wojennych pododdziały łączności powróciły do macierzystych garnizonów.
Po kilku reorganizacjach (1929 i 1932 roku) wojska łączności w czerwcu 1939 r. składały się z: Pułku Radiotelegraficznego stacjonującego w Warszawie i 8 batalionów telegraficznych. Na wojnę 1939 r. każda armia i samodzielna grupa operacyjna miały: dowództwo łączności (3-4 oddziały), kompanię stacyjną (węzeł łączności), 2-3 kompanie telefoniczno-kablowe oraz kompanię radiotelegraficzną.
Po wojnie obronnej już od października 1939 r. odtwarzano wojska łączności we Francji. Po upadku Francji rozpoczął się kolejny etap ponownego formowania wojsk łączności w Wielkiej Brytanii. W sierpniu 1941 r. rozpoczęto formowanie Armii Polskiej w ZSRR pod dowództwem generała Władysława Andersa, w tym również pododdziałów wojsk łączności. Po ewakuacji armii na Bliski Wschód wszystkie te oddziały wzięły udział w kampanii włoskiej (między innymi w bitwie o Monte Cassino).
W czasie gdy wojska łączności Polskich Sił Zbrojnych przechodziły kolejne reorganizacje i brały udział w kampanii włoskiej oraz w walkach pod Falaise, w Holandii oraz północnych Niemczech - w kraju powstawały i brały udział w konspiracyjnej walce wojska łączności Armii Krajowej.
08.05.1943 r. rozpoczęto formowanie pododdziałów i oddziałów łączności Armii Polskiej w ZSRR. Zarówno 1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, jak i później powstałe związki miały etatowe pododdziały łączności.
Święto Wojsk Łączności i Informatyki przypada 18 października. Właśnie 18 października 1558 roku ustanowione zostało pierwsze stałe połączenie pocztowe między Krakowem a Wenecją. Pierwsze nowożytne urządzenia pocztowe zawdzięczamy królowi Zygmuntowi II Augustowi, synowi Zygmunta Starego i Bony, który dla usprawnienia swej rozległej korespondencji z Włochami, mianował w tym dniu Prospera Prowanę zwierzchnikiem poczty, do którego obowiązków należało nawiązanie stałej oraz regularnej łączności pomiędzy Krakowem a Wenecją przez Wiedeń. Była to łączność uruchomiona - jak napisano w traktacie .."dla Naszej i poddanych naszych wygody, abyśmy My i oni, z większą wygodą mogli przesyłać listy do Włoch, jako też inne sprawy tam załatwiać". Dzisiaj w tym dniu obchodzone jest święto wszystkich łącznościowców, nie tylko wojskowych.
Źródło: http://www.prlk.republika.pl/lacznosc.html
Następna
PDF
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
