Po wojnie Hel odradzał się jako ośrodek rybołówstwa, z większym naciskiem na odbudowę wizerunku kurortu.

Od zakończenia II wojny światowej do roku 1996 dostęp do Helu był ograniczony ze względów militarnych, do tego roku aby wjechać na Hel trzeba było sporo czekać podczas odpraw na dwóch bramach wjazdowych. W rozwoju miasta dużą rolę odegrały przeobrażenia społeczne, powstaje przedsiębiorstwo połowów "Arka", a w 1959 - przedsiębiorstwo przetwórstwa rybnego "Koga". Dodatkowo powstaje coraz więcej wędzarni ryb i placówek gastronomicznych, zorientowanych głównie na zarobek podczas sezonu. Z chwilą wybudowania drogi stworzono także połączenia PKS. Ten dynamiczny rozwój spowodował, że w roku 1963 osada rybacka została ponownie miastem.










Foka przez pierwsze swoje kilka lat w Helu egzystuje w małym baseniku, który stał się podwalinami do stworzenia w mieście najbardziej znanej helskiej placówki - atrakcji Fokarium. Koniec lat 90 to coraz większy rozwój miasta pod względem turystycznym, powstają coraz nowsze punkty gastronomiczne i obiekty noclegowe. Bardzo ważnym wydarzeniem była decyzja o wycofaniu większości jednostek wojskowych z miasta. Od tego momenty mieszkańcy mniej odczuwają w mieście obecność wojska. W Helu zostaje garstka żołnierzy, co odbija się w obniżeniu liczby mieszkańców do poniżej 4000, nowe problemy, ale i wielkie szanse, związane z zagospodarowaniem gruntów opuszczonych przez Wojsko Polskie.