Koncert Inauguracyjny
Czwartek, 29-05-2014 Opublikował/a: Urząd Miasta Liczba wyświetleń: 1060
Następna
Pdf
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
10 lipca 2010
Koncert Inauguracyjny poświęcony
Koncert Inauguracyjny poświęcony
Ś.P.
Panu Prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu
Pani Prezydentowej Marii Kaczyńskiej
oraz
ofiarom tragedii w Smoleńsku
W.A. Mozart – Requiem d–moll KV 626
Malgorzata Rodek – sopran
Dariusz Paradowski – mezzosopran
Tomasz Krzysica – tenor
Szymon Kobyliński – bas
Chór Politechniki Gdańskiej
Gdańska Orkiestra Kameralna
Dyrygent – Mariusz Mróz
Kościół Bożego Ciała, godz. 20.00
Malgorzata Rodek – sopran
Dariusz Paradowski – mezzosopran
Tomasz Krzysica – tenor
Szymon Kobyliński – bas
Chór Politechniki Gdańskiej
Gdańska Orkiestra Kameralna
Dyrygent – Mariusz Mróz
Kościół Bożego Ciała, godz. 20.00
W.A. Mozart „Requiem d-moll” KV 626
1. INTROITUS
• Requiem aeternam
2. KYRIE
3. SEQUENS
• Dies irae
• Tuba mirum
• Rex tremendae maiestatis
• Recordare
• Confutatis maledictis
• Lacrimosa
4. OFFERTORIUM
• Domine Iesu Christe
• Hostias et preces tibi
5. SANCTUS
• Sanctus Dominus Deus
6. BENEDICTUS
7. AGNUS DEI
8. COMMUNIO
• Lux aeterna
Dziełem wyjątkowym, otoczonym legendą, w której dziś trudno już
oddzielić wydarzenia autentyczne od mitu, jest ostatnia kompozycja Mozarta,
Requiem d – moll.
Napisanie tego dzieła zlecono Mozartowi w lipcu 1791 roku, listownie i
anonimowo. Mozart otrzymał od tajemniczego posłańca niepodpisany list.
Anonimowy zleceniodawca zamówił u kompozytora mszę żałobną. Podejmowanie prób w celu ustalenia nazwiska zamawiającego posłaniec określił jako niemożliwe i bezcelowe. Mozart otrzymał z góry honorarium, w takiej wysokości, jakiej zażądał.
Nie został określony termin ukończenia dzieła. Nie określono też nawet ramowej koncepcji utworu.
Kiedy komponował Requiem, był już bardzo chory. Kompozytor nie zdołał
ukończyć dzieła, choć zaprzątało go do ostatnich chwil życia – jeszcze 4 grudnia pracował nad wątkami Lacrimosa dies illa. Mozart prowadził wyścig z czasem, uważając, że pisze requiem na własną śmierć. Z takim przekonaniem zmarł.
Małgorzata Grzegorzewicz – Rodek – sopran
Solistka Warszawskiej Opery Kameralnej. W 2002 roku ukończyła z
wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasieśpiewu solowego ad. Dariusza Paradowskiego. W latach 2002-2003 była studentką Flanders Operastudio w Gandawie. Dwukrotnie była stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest laureatką wielu konkursów muzycznych.
Brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez m.in. Anthony
Rolf-Johnsona, Roberta Aldersona, Stephanie Friede, Mary Brennan, Krystynę
Szostek-Radkową, Gerharda Kahry, Rusko Ruskova, Monikę Lenz, Zdzisławę Donat, Christiane Hampe, Christiana Elsnera.
Występowała wielokrotnie na prestiżowych festiwalach m.in. na
Międzynarodowym Festiwalu „Wratislawia Cantans”, Baroque Festival of Ambronay,
Festiwalu Muzyki Kameralnej w Helu. Odbyła tourneé po wielu krajach Europy
/Niemcy, Francja, Szwajcaria, Belgia, Włochy, Czechy, Węgry/. Nagrywała dla Radia i Telewizji Francuskiej oraz dla kanału telewizyjnego ARTE. Śpiewała pod dyrekcją wybitnych dyrygentów: Rinaldo Alessandriniego, Christopha Rousseta, Pietro Rizzo, Koena Kesselsa, Floriana Heyericka, Marka Pijarowskiego, Roberta Satanowskiego, Marka Tracza i in. Występowała na scenach operowych Antwerpii, Gandawy, Brugge, Turnhout, Dijon, Avignonu, Toulouse, Reims, Besancon, Wersalu, Rennes, Brukseli, Amsterdamu, Bielefeld, Saarbrücken. Brała udział w premierach przygotowanych dla Vlaamse Opera w Antwerpii i Gandawie /R. Keiser: „Diana de wraak van Cupido”- Cupido/, Theatre Montansier w Wersalu /W. A. Mozart: „Apollo
i Hiacynt”- Melia/, Międzynarodowego Festiwalu „Wratislavia Cantans” /B. Britten: „The Little Sweep”- Rowan/, “Opery Polskiej” /W. A. Mozart “Die Zauberflöte” - Pamina/, Academy of Baroque Music Ambronay /J. B. Lully “Cadmus et Hermione” - Venus/
Posiada w swym repertuarze większość partii oratoryjno-kantatowych J. S.
Bacha, G. F. Haendla, G. B. Pergolesiego, A. Vivaldiego, J. Haydna, W. A. Mozarta, L. v. Beethovena, F. Schuberta, G. Mahlera, K. Szymanowskiego.
Dariusz Paradowski – mezzosopran
Jako śpiewak mezzosopranista jest zjawiskiem unikatowym nie tylko w
wokalistyce polskiej, ale i światowej. Jego niezwykły głos pozwolił na wystawienie oper, w których główne partie pisane były dla kastratów. Jego osiągnięcia są ogromne dla współczesnej historii teatru operowego.
Dariusz Paradowski od najmłodszych lat wykazywał uzdolnienia
muzyczne. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku czterech lat, kontynuował ją w szkole I i II stopnia w Gdańsku. Równolegle uczył się gry na organach i kontrabasie. Studiował w Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz we Wrocławiu na Wydziale Wokalno - Aktorskim, w klasach śpiewu prof. Alicji Legieć - Matosiuk i prof. Eugeniusza Sąsiadka.
Podczas studiów rozpoczął działalność artystyczną. Współpracował z
zespołami muzyki dawnej: Ars Nova, Fiori Musicali oraz Capella Bydgostiensis.
Występował gościnnie w Operze Krakowskiej (Sekstus w Giulio Caesare G.F.
Haendla) i Teatrze Wielkim w Łodzi (Cherubin w Weselu Figara W.A. Mozarta). Od wielu lat współpracuje Warszawską Operą Kameralną. Jego kreacje w operach Mozarta: Hiacynt (Apollo i Hiacynt), Amintas (Il Re pastore), Ramiro (La finta Giardiniera), Cecilio (Lucio Silla) i Sekstus (La clemenza di Tito) zjednały mu najwyższe uznanie krytyki i aplauz publiczności. Z taką oceną spotkały się występy artysty z zespołem Warszawskiej Opery Kameralnej w Hiszpanii, Izraelu, Austrii, Francji.
Występy Dariusza Paradowskiego na festiwalach Mozartowskich w
Wiedniu i Salzburgu w 1998 r. stały się największym wydarzeniem artystycznych tamtych lat. Jego niezwykły głos i fenomenalna technika wokalna pozwoliły na odtworzenie w autentycznej formie dzieł kompozytorów takich jak: G.F Handel, C. Monteverdi, W.A. Mozart (po raz pierwszy od
300 lat).
Artysta jest laureatem Konkursu Wokalnego im L. Popp w Bratysławie. Został
także nagrodzony "Paszportem Polityki" z osiągnięcia artystyczne. Posiada na swoim koncie wiele nagrań radiowych i telewizyjnych. Jego płyta CD "Arie i duety Mozarta" była nominowana do nagrody "Fryderyka". Od kilkunastu lat Dariusz Paradowski prowadzi klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Od 2001r. jest inicjatorem i dyrektorem artystycznym Letniego Festiwalu Muzyki Kameralnej w Helu. Od 2003 r. jest założycielem i realizatorem przedstawień operowych w Gdańskiej Operze Kameralnej działającej pod
auspicjami Akademii Muzycznej im St. Moniuszki w Gdańsku.
W 2006 r, w TVP, TV Arte wyemitowano film dokumentalny pt. "Sopranista", opisujący życie i dokonania artystyczne Dariusza Paradowskiego.
W roku 2006 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi za całokształt działalności
artystycznej. Ponadto artysta jest dyrektorem artystycznym Stowarzyszenia
"Europe - Art" z siedzibą w Paryżu. W 2007 roku otrzymał stopień doktora
habilitowanego w dziedzinie: wokalistyka. W chwili obecnej pracuje na
stanowisku profesora AM.
Tomasz Krzysica – tenor
Absolwent gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie H. Mickiewiczówny. Jako
student uczestniczył w krajowych i zagranicznych kursach mistrzowskich, m.in. u Fedory Barbieri, Rolanda Paneraia, Siegfrieda Lorentza i Ryszarda
Karczykowskiego.
Laureat Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (III
nagroda i Nagroda Specjalna, 1999), Międzynarodowego Konkursu Głosów
Operowych “Rosetum” w Mediolanie (I nagroda, 2001) i Międzynarodowego
Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (II nagroda i Nagrody Specjalne, 2001). Otrzymał “Premio Basiola” - nagrodę włoskiej krytyki muzycznej dla najciekawszej osobowości artystycznej włoskich konkursów wokalnych w 2001 roku. W 2003 roku otrzymał wyróżnienie Jury na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Hariclea Darcleé w Braili (Rumunia).
Debiutował w 1999 roku partią Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” w Operze Bałtyckiej, a w 2000 roku związał się kontraktem z Warszawską Operą Kameralną, gdzie śpiewa m.in.: Tamina w „Czarodziejskim flecie” Ferranda w "Cosi fan tutte", Ottavia w " Don Giovannim", Belmonta w "Uprowadzeniu z Seraju" W.A. Mozarta, Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie”
Czajkowskiego i Nemorina w "Napoju miłosnym" G. Donizettiego. W 2001 roku
został zaproszony do udziału w premierze „Otella” Verdiego (Cassio) na scenie Opery w Tuluzie. W Teatrze Wielkim w Warszawie zaśpiewał partię Pruniera w "La rondine" Pucciniego (czerwiec 2003), a w czerwcu
2004 r. wykonał partię Narrabotha w "Salome" Straussa otrzymując doskonałe
recenzje. Artysta posiada także szeroki repertuar oratoryjno-kantatowy, wykonując m.in. utwory Bacha, Mozarta i innych kompozytorów. Regularnie występuje Filharmonii Narodowej w Warszawie. Mszę „In tempore belli” Haydna śpiewał w paryskim Théatre des Champs-Elysées i podczas Festiwalu w Nantes z towarzyszeniem Francuskiej Orkiestry Narodowej pod batutą Charlesa Dutoit," Requiem" Mozarta - na Festiwalu w Saint-Denis z Filharmonikami Francuskimi pod dyrekcją Kurta Mazura. Artysta brał udział w prawykonaniu światowym "Magnificat" W. Kilara a także w serii koncertów z "Missa pro pace".
Szymon Kobyliński – bas
Student Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie
śpiewu prof. Floriana Skulskiego. Stypendysta Ministerstwa Edukacji Narodowej i Prezydenta Miasta Gdańska, dwukrotnie nominowany do Nagrody Młodych Twórców Miasta Gdańska. Swoje umiejętności wokalne kształcił na kursach mistrzowskich prowadzonych przez prof. Claudio Desderiego, Paula Esswooda, Renato Brusona. W kwietniu 2009 r. debiutował na deskach Opery Bałtyckiej w "Eugeniuszu Onieginie" Czajkowskiego pod batutą José Maria Florêncio w reżyserii Marka Weissa.
W październiku 2009 r. zadebiutował rolą Mitiucha w "Borysie Godunowie"
w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie, pod batutą Keri-Lynn Wilson, w reżyserii Mariusza Trelińskiego. Brał udział w światowej premierze opery Kasserna „Comedy of a dumb wife” (Master Jean
Maugier). Wystąpił w operach Mozarta:
„Czarodziejski flet” (Sarastro), „Don Giovanni” (Il Commendatore), Otto Nicolai „Die Lustigen Weiber von Windsor” (dr Cajus), Verdi „Rigoletto” (Monterone). Uczestniczył też w wielu koncertach oratoryjno-kantatowych, m.in.:
J.S. Bach - Magnificat D-dur, Johannespassion, Matthäuspassion, W.A. Mozart – Msza C-dur Koronacyjna, A. Salieri – Wielka Msza C-dur; w Helskim Festiwalu Muzyki Kameralnej, Festiwalu Muzyki Dawnej im. Johanna Gottlieba Goldberga w Gdańsku, Festiwalu Muzyki Sakralnej w Gdyni.
Akademicki Chór Politechniki Gdańskiej
Pierwsze próby utworzenia na Politechnice Gdańskiej zespołu śpiewaczego
datowane są na rok 1958 i wiążą się z osobami Leona i Ireneusza Łukaszewskich.
Oficjalna rejestracja działalności Chóru Politechniki Gdańskiej nastąpiła w
listopadzie 1965 roku, kiedy to na Politechnice powstał zespół kameralny pod
nazwą "Collegium Academicum Musicae Antiqae". W styczniu 1968r – na życzenie senatu uczelni – CAMA zmienia nazwę na Chór Politechniki Gdańskiej.
Kierownictwo artystyczne Chóru sprawują kolejno Dyrygenci: Andrzej
Lewandowski, Jan Łukaszewski. Od 1992r. zespół prowadzi Mariusz Mróz,
absolwent Wydziału Dyrygentury Chóralnej Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Pod kierownictwem Mariusza Mroza zespół ożywia działalność nie tylko
muzyczną, ale również społeczno-kulturalną wykonując w 1993r. pierwszy koncert muzyki poważnej na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy Jerzego Owsiaka, koncerty dla ofiar pożaru w Stoczni Gdańskiej, Requiem dla powodzian, koncert na rzecz odbudowy kościoła św. Katarzyny w Gdańsku oraz organizując w Gdańsku festiwale chórów akademickich. Od roku 2000, zespół włącza się aktywnie w organizację festiwali chórów i orkiestr pod patronatem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego oraz PZChiO.
Początkowo zespół kontynuuje tradycje wielkich koncertów oratoryjnych -
wspólnie z polskimi orkiestrami. Stopniowo spaja obydwie tradycje i nurty
wypracowane przez poprzedników - wykonując z rosnącym powodzeniem muzykę XX wieku oraz polską muzykę współczesną.
Trzon zespołu tworzą studenci i absolwenci Politechniki Gdańskiej. Chór
działa wg formuły otwartej, przyjmując corocznie uzdolnioną muzycznie młodzież.
Kariera chórzysty często kończy się wraz z obroną pracy magisterskiej, stąd zespół podlega ciągłym transformacjom. Sukcesy osiągane przez zespół w takich warunkach potwierdzają wielką pracowitość i prawdziwe umiłowanie śpiewu chóralnego tak przez Dyrygenta, jak i przez samych chórzystów.
Mariusz Mróz
Naukę muzyki rozpoczął w PSM I i II stopnia w Olsztynie w klasie skrzypiec. Studia muzyczne ukończył w Akademii Muzycznej w Gdańsku, na wydziale dyrygentury chóralnej. Jest laureatem ogólnopolskiego konkursu młodych dyrygentów w Poznaniu. Uczestniczył w mistrzowskim kursie dyrygentów w Brugii (Belgia). W latach 1991–2000 pracował z Sopockim Chórem Kameralnym "CONTINUO", a w okresie 2004–2009 z chórem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej Elblągu.
Z chórem Politechniki Gdańskiej pracuje od 1992 roku, z którym to zespołem jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali. Jest także organizatorem życia muzycznego na Politechnice Gdańskiej. Od 2000 roku jest prezesem oddziału Gdańskiego Polskiego Związku Chórów i Orkiestr a także członkiem Zarządu Głównego PZCHiO w Warszawie. Odznaczony Złotą Odznaką Honorową PZCHiO. Realizuje się również w roli pedagoga i dyrygenta symfonicznego prowadząc orkiestrę: Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Gdańsku (od 2007 do dziś) oraz zajęcia akademickie z dyrygentury chóralnej. Od października 2009 - Adiunkt na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy w Instytucie Muzycznym.
Z Chórem Politechniki Gdańskiej koncertował we Włoszech, w Austrii, Niemczech, Belgii, Hiszpanii, Francji, Szwajcarii, Estonii, Czechach,
Meksyku, na Litwie oraz na Węgrzech. Zaś z pozostałymi zespołami min. w
Danii, Szwecji, Holandii i w Wielkiej Brytanii.
Pasją muzyczną Mariusza Mroza jest muzyka cerkiewna, której ukoronowaniem stała się seria tematycznych koncertów z Chórem PG w Gdańsku, Toruniu, Gostyniu i Bydgoszczy (2007-2009), praca doktorska (rok 2006) oraz płyta nagrana w maju 2008 w murach Cerkwi św. Mikołaja w Gdańsku.
Następna
Pdf
Drukuj
Powrót
Wypowiedz się
